een-soort-van-later-Merel-van_Den_Berge

Een soort van later

Tijdens het maken van deze korte regie heb ik de vraag: Hoe het zou zijn als kinderen het voor het zeggen hadden in plaats van volwassenen? centraal gesteld. Ik was op zoek naar het andere perspectief. Waarom is het eigenlijk zo dat volwassenen het voor het zeggen hebben. Volwassenen kunnen meer, hebben meer bereikt. Wat als we de rollen konden omdraaien? Wat als kinderen aan de macht zouden zijn?

Samen met Guusje, Teun, Zeb, Giel, Elin en Stygo sprak ik over deze vragen en bracht ik een ode aan de verbeelding, aan de verwonderde en open blik. Daarvoor moet je bij kinderen zijn. Niet bij de volwassenen.